نشستم تو خیال آسوده ام فکر کردم آرمانی ترین شکل من، چیه و مشغول چه کاریه؟
من رویایی من، تو 22 سالگی ازدواج کرده. 25 سالگی اولین بچه شو بدنیا آورده. دومی رو تو 28 سالگی.
خونه مون شماله. یه بافت زندگی روستایی و شهری رو باهم داریم. یعنی اصولش شهریه ولی رنگ و طعم دکور روستایی داره.
صبح به صبح تخم مرغ جمع میکنم و کشاورزی میکنم و آشپزی میکنم و با بچه ها گردش میرم. مادری میکنم. به مادری ام افتخار میکنم.
تو 30 سومین بچه رو هم میارم و دو سال بعدش، با کمپرمون سفر رو شروع میکنیم.
واقعا چیزی جز این، آرزوی من از دنیا نیست.
نه موفقیتای اجتماعی میخوام نه زن مستقل بودن.
آرمان من همینقد روی زمینه اما بهش نرسیدم.